 |
Joseph Kosuth: One and Three Chairs |
"Η φωτογραφία των εφημερίδων είναι ένα μήνυμα. Το σύνολο
του μηνύματος αυτού αποτελείται από μια πηγή μετάδοσης, ένα δίαυλο
μεταβίβασης, και ένα χώρο λήψης. Η πηγή μετάδοσης είναι η Σύνταξη της
εφημερίδας, η ομάδα των τεχνικών, από τους οποίους ορισμένοι τραβούν τη
φωτογραφία, άλλοι, τη διαλέγουν, τη συνθέτουν, την επεξεργάζονται, κι
άλλοι, τέλος, της δίνουν ένα τίτλο, μια λεζάντα, τη σχολιάζουν.
Ο χώρος λήψης είναι το κοινό που διαβάζει την εφημερίδα. Και ο δίαυλος
μεταβίβασης είναι η ίδια εφημερίδα ή ακριβέστερα, ένα πλέγμα, από
συγκλίνοντα μηνύματα, των οποίων κέντρο είναι η φωτογραφία, των οποίων
όμως ο περίγυρος αποτελείται από το κείμενο, τον τίτλο, τη λεζάντα, τη
σελιδοποίηση και, κατά ένα πιο αφηρημένο, όχι όμως λιγότερο
«πληροφορούντα» τρόπο, το ίδιο όνομα της εφημερίδας (γιατί το όνομα αυτό
αποτελεί μία γνώση, η οποία μπορεί να εκτρέψει σημαντικά την ανάγνωση
του καθαυτό μηνύματος: μία φωτογραφία μπορεί να αλλάξει σημασία
περνώντας από την Aurore στην Humanite).
Οι διαπιστώσεις αυτές δεν είναι χωρίς σημασία. Γιατί βλέπουμε καθαρά
πως τα τρία αυτά παραδοσιακά μέρη του μηνύματος δεν απαιτούν την ίδια
διερευνητική μέθοδο. Η μετάδοση και η λήψη του μηνύματος ανάγονται και
οι δυο στην κοινωνιολογία: πρέπει να μελετηθούν ανθρώπινες ομάδες, να
προσδιοριστούν κίνητρα, στάσεις, να προσπαθήσουμε να συνδέσουμε τη
συμπεριφορά των ομάδων αυτών με το σύνολο της κοινωνίας, της οποίας
αποτελούν μέρος. Για το ίδιο όμως το μήνυμα, η μέθοδος δεν μπορεί παρά
να είναι διαφορετική: όποια και αν είναι η προέλευση και ο προορισμός
του μηνύματος, η φωτογραφία δεν είναι μόνο ένα προϊόν ή ένας δίαυλος,
είναι επίσης και ένα αντικείμενο, προικισμένο με μια δομική αυτοτέλεια.
Χωρίς να επιδιώκει κανείς να αποκόψει το αντικείμενο αυτό από τη χρήση
του, πρέπει ασφαλώς να εφαρμοσθεί, στην προκειμένη περίπτωση, μια
ιδιαίτερη μέθοδος, προϋπάρχουσα και της κοινωνιολογικής ακόμα ανάλυσης,
και η οποία δεν μπορεί να είναι άλλη από την ενυπάρχουσα ανάλυσης, της
πρωτότυπης αυτής δομής, που είναι η φωτογραφία.
Φυσικά,
ακόμα και για μια καθαρά ενυπάρχουσα ανάλυση, η δομή της φωτογραφίας,
δεν είναι μία δομή μεμονωμένη. Επικοινωνεί με μία τουλάχιστον ακόμα
δομή, που είναι το κείμενο (τίτλος, λεζάντα ή άρθρο) από το οποίο
συνοδεύεται κάθε φωτογραφία εφημερίδας. Το σύνολο της πληροφόρησης
στηρίζεται λοιπόν σε δύο διαφορετικές δομές (από τις οποίες η μία είναι
γλωσσική). Οι δυο αυτές δομές είναι συγκλίνουσες, καθώς όμως οι ενότητές
τους είναι ετερογενείς, δεν μπορούν να αναμιχθούν. Στη μία (το
κείμενο), η ουσία του μηνύματος αποτελείται από λέξεις. Στην άλλη (τη
φωτογραφία), από γραμμές, επιφάνειες αποχρώσεις. Επιπλέον οι δυο δομές
του μηνύματος κατέχουν χώρους αποκλειστικούς, συνορεύοντας, όχι όμως και
«ομογενοποιημένους», όπως λόγου χάρη, σε ένα λογόγριφο με σκίτσα, που
συγχωνεύει, σε μία μόνο αναγνωστική σειρά, λέξεις και εικόνες..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου